Гүлнәр апай Балқаш ауданының Қараой ауылынан Қапшағай қаласына көшіп келген екен.
– Жолдасым ерте қайтыс болған соң тіршіліктің қамымен Қапшағайға көшіп келдім. «Ана көрген тон пішер» демекші, анамнан көрген кәсіптің арқасында біреуден ілгері, біреуден кем түспей өмір кешіп жатырмын, – дейді ісмер апай.
Иә, қараойлықтарға көрпе тігу таңсық емес. Себебі, әр түтінде ісмер әйелдер кездеседі. Мәселен, Гүлнәрдің төрт абысыны да тігін тігіп, ою оюдың шебері.
Қапшағайға келгелі біреуден біреу естіп, Гүлнәрға тапсырыс көптеп түсе бастаған. Осы уақытқа дейін жүзге жуық көрпе тігіпті. Көрпе болғанда қандай, қиюын келтіріп, өрнектеп, көбелек, тотықұс, таңқурай, күн сияқты көздің жауын алар суреттерімен құлпыртып, тұтынушыға ұсынғанда, кім-кімнің де жаны жадырап сала береді.
– Мектеп бітіргенімізге қырық жыл толғанда сыныптастарым маған тігін машинасын сыйлады. Одан бері үш жыл өтті, бірде-бір бұзылған емес. Олар да ақ ниетпен ұсынған шығар. Таңмен таласа оянып, көрпе тігіп отырамын. Менің көзімнің нұры, көңілімнің гүлі осы көрпелер. Жұмысым жүрсе, жаным да рахат табады. Ашулансам да, қуансам да тігін машинамды қолға аламын, – дейді ол ағынан жарылып.
Гүлнәр қанша адамға қуаныш сыйлап, ұлттық дәстүрді, өнерімізді жаңартып, жаңғыртып келеді. Түсінген жанға қолдау табар шағын кәсіпкерліктің көкесі осы емес пе? Бүгінгі жас отаулар аналардың ақ махаббатымен сыйлайтын сырмақ, түскиіз, құрақ көрпелердің қадіріне жету үшін де Гүлнәр секілді шебер аналардың ортамызда жүргені қандай бақыт.
Мақпал МЫСА
Қапшағай қаласы.