ЕҢБЕК БАҚЫТЫ

Уақыты: 30.09.2019
Оқылды: 1058
Бөлім: ЖАНСАРАЙ

Адам баласын бір-бірінен жоғары ететін – таза еңбек. Маңдайдан тамшылаған әр тердің өтеуі адал ас екендігі мәлім. Бұл – айнымас қағидат.

Шегара шебіндегі Алакөл өңірі еңбекқор азаматтарымен танымал. Солардың бірі ретінде қызылша шаруашылығында рекордтық көрсеткіштерге қол жеткізіп, есімі нағыз еңбекпен байланыстырылған Мұхтар Жақыпты ерекше атап өтуге болады.
Сырласым, мұңдасым бола білген Мұхтар 1952 жылы қаңтардың екінші жұлдызында Алакөл ауданына қарасты Қарабұлақ елді мекенінде дүние есігін ашқан. Ауылдастарының айтуынша, бала күнінде де бірде қырман басындағы қызу тірлікке араласса, бірде жайлау төсінде шопандармен бірге жүретін. Содан ба екен, әр істің жөнін, жосығын біліп, мектеп қабырғасында да қатарларының алды болған. Сыныптастары оны еңбекқор, білімдар, жанашыр, мейірбан дос ретінде үнемі мақтап отырады.
Мұхтар Үшарал қаласындағы Абай атындағы қазақ орта мектебін тамамдағаннан кейін Отан алдындағы борышын өтеуге аттанады. Сөйтіп, 1972 жылы елге оралғаннан кейін еңбек сапарын сол кездегі «Социалды» кеңшарында құрылысшы-механизатор болып бастады. Араға жыл салып қант қызылшасының механикаландырылған звено жетекшісі болып тағайындалып, осы лауазымда 1982 жылға дейін табан аудармай қызмет етті. Артынша білім іздеп Ауылшаруашылығы институтына агроном мамандығы бойынша оқуға түсті.
Бір айта кетерлігі, бұл азамат қант қызылшасын өсіру ісінде айтарлықтай жетістіктердің шыңынан көріне білді. Мәселен гектарынан 600 центнерден өнім алып, сол кезде ауданда рекорд жасағаны бар. Еңбегінің арқасында аудандық, облыстық конференцияларға, 1982 жылы Мәскеуде өткен Бүкілодақтық комсомолдың ХІХ съезіне, Бүкілодақтық халық шаруашылығы жетістіктерінің көрмесіне делегат ретінде қатысып қайтты. 
Адал еңбек, қалтқысыз қызмет пен орасан табысына орай  Гагарин  атындағы жалауға ие болып, ғарышкерлердің «Жұлдызды қалашығының» құрметті қонағы да атанды. Сонымен қатар, 1981 жылы «Еңбектегі ерлігі үшін» медалімен, 1982 жылы «Еңбек даңқы» орденімен марапатталған. 
Тағы ескерте кететіні, Мұхтар жетекшілік еткен қызылшашылар 1982 жылы «Егіншілігі жоғары мәдениетті коллектив» атағын иеленген. 
Ол өзінің иен даладағы игілікті ісінен ажырамады. Әр сепкен дәні өніп, жоғары өнім алуын да доғармады. Сөйтіп, 1983 – 1988 жылдар аралығында «Социалды», «Ақши», 1989 – 1996 жылдары Талғар ауданындағы «Шеңгелді» кеңшарларында бас агроном болып еңбек етті. 1996 – 2000 жылдары армандар мекені Алматы шаһарындағы Өсімдіктерді қорғау институтында агроном, артынша облыстық аумақтық басқармаға қарасты бөлімде инспектор болды. 2003 – 2015 жылдары ҚР Ауылшаруашылығы министрлігіне қарасты Алматы қаласындағы аумақтық басқармасы Кеден бекетіндегі фитосанитарлық инспекциясының бас маманы лауазымында еңбектенді. 2014 жылы зейнетке шығып, бүгінде немере мен шөберенің бал күлкісіне тояттап отыр.
Соңғы жылдары аумақтық басқарма мен ҚР Ауылшаруашылық министрінен «Ауылшаруашылығы саласын дамытуға қосқан үлесі үшін», «Ауылшаруашылығын дамытуда қосқан үлесі және кәсіби шеберлігі үшін» Құрмет грамоталарымен марапатталды. 
Отбасылық өмірінің белестеріне көз жүгіртсек, 1974 жылы Сарқыт Қамзамен шаңырақ көтеріп, төрт перзентті құшағына алды. Балаларының алды Мәншүк пошта саласында, екінші сәбилері Мәулен шегара қорғау ісінде, майор шеніндегі офицер, үшінші қыздары Мадина кеденде, кенжелері Салтанат прокурор. Мерейі тасыған Мұхтар 4 баласынан 9 немере, 1 шөбере сүйіп отыр.
Міне, еңбек майданында сүрініп көрмеген, бүгіліп көрмеген арда азаматтың өмірлік сапары осы. Өзінің артынан талай еңбекқор қыз-жігіттерді даярлап, егін шаруашылығын дамытуда өзіндік үлесін қоса білді. Мұхтар тек қана Алакөл ауданының ғана емес, облыстың да мақтанышы десек артық айтпаспын. Тағдырын таза еңбекпен сабақтастырған оның барлық жетістігі мен толайым табысы артындағы бала-шағасына жұғысты болып, олар да өз салаларының майталман маманына айналған.

Тезекбай САДИЕВ,
Алакөл ауданының Құрметті азаматы