Қазақы қалжыңдар

Уақыты: 21.01.2025
Оқылды: 476
Бөлім: РУХАНИЯТ

                        « Қурай өсірсең болғаны... »

    - Таңданатыным,саяжай тұрғызғандардың бәрі құрылысты дәретхана салудан бастайды, - дейді Әбекең кәдімгідей реніш білдіріп. – Басын қатырып қайтеді екен ?...  

           - Бас қатырмаудың басқа жолы бар ма?...

           - Бар болғанда қандай... Дәретхананың орнына қалың қурай өсірсең болғаны. Керек кезінде қалтарысына бара бересің...

                        « Екі жүз теңге... »

   Әбекең жол тосып тұрса ақын інісі Төлеужан машинасымен келіп тоқтай қалыпты.

             - Қайда тарттыңыз, аға?

             - Қарабұлақтың бер жағындағы « Мелькобинаттағы » үйіме…

             - Отырыңыз, апарып тастайын….

            Орта жолға таяп қалғанда Әбекең: « Әй, Төлеужан, екі жүз теңге…» депті. Мұны жолақы деп түсінген інісі:

            - Керегі жоқ, аға, ұят емес пе… - деп, қатты ыңғайсызданады.                                       

              Үйіне жетіп, машинадан түскелі жатқан Әбекең тағы да: « Екі жүз теңге… » дейді.

            - Әбеке - ау сізден ақша сұраған жоқпын ғой, мұныңыз қалай? – дейді Төлеужан түсін суыта.

            - Сенің ақша сұрамайтыныңды білем, Төлеш…,- депті ақын ағамыз еркелей. - Ертең қалаға қайтсам… басқалар екі жүз теңгесіз апармайды ғой…

Тұрлыхан КӘРІМ
сатирик