Ғайыс ағаның өлеңдерін сақтап қойып едім.
«Иілме, жас, иілпаздар игенге,
Өз ойыңды айт, айқайлап айт, именбе,
Үйрен бүгін сұмдықтарды сүймеуге,
Ертең төтеп берем десең күйреуге.
Иілме, жас, иілпаздар игенге,
Күштілерге сен де күш айт, именбе,
Бүгін үйрен жалаң аяқ шоқ басып,
Ертең өртке лақтырса да күймеуге».
Өлеңі – жастардың өмір жолына бағдаршам. Осы жыр жолдарын айтқан соң ағатайым былай депті: «Рухани кедейленбей, рухты көтеріп жүру үшін иілме. Қолыңа су құюға жарамайтын, иненің көзінен өтетін пысықтығымен жарты құдай, жарты патша болып жүргендерге илікпеу үшін, біреулердің парасатсыздығы алдында сынбас үшін, мынау дүниеде шындық туын ұстап қалу үшін иілмеу қажет. Адамдар сонда ғана әділет бар екеніне сенеді».
Қайран, азиз ағам.
Ғайыс аға Егембердиев «Жерұйық» газетін 11 жыл басқарған. Ол кісінің атына бір адам жаман сөз айтып көрген жоқ. Көзін көргеннің барлығы парасатты, абзал азамат еді дейді.
Ағамның бейкүнә, балалық бал дәурен хикаялары, қан майданға жүрер сәттегі қыз сыйлаған шәй орамалының кереметі жайлы «Ақ жібек орамал» деген мақала жазған едім. Ағаның тереңнен тартылған тектілігі, он сегіз мың ғаламның Ұлы Иесі хақында айтқандары, адами мінез-құлық хақындағы мысал әңгімелері тұнып тұрған тәрбие. Ғайыс аға «Обал» сөзін жиі қолданатын. «Мақалаңа қос» деп мынадай ұлағат айтқан еді. «Адамзат жан-жануарды қамқорлығына алуы керек. Себебі, олардың мұңын шағар тілі жоқ, ғаріптерді көрген қорлығы мен азабынан құтқарсын. Себебі, олардың тартысқа түсетіндей құны жоқ, жетім-жесір панасыздарға пана болуы тиіс, себебі, олардың сүйенерлік дымы жоқ»,– деген еді. Ғайыс аға әкесін қызыл жағалылар «жау» атап сегіз жылға соттағанда Қазақ КСР Жоғарғы Кеңес Президиум төрағасы Ә. Қазақбаевқа «Көмекші талап» деген жүз жол өлең жазып жібереді. Он алты жасар ұлының хаты діттеген жерге жетіп, әкесі қамаудан босатылады.
«Намысы бар жігіттің нар күші бар. Намыс – жан тазалығы, ар өлшемі, тектілік нышаны. Бақытты ұтып та, ұрлап та, ұрып та ала алмайсың. Ол текетіреспен, арпалыспен, намыс құдіретімен қонақтайды», – деген еді Ғайыс аға.
Мақаламның басында «жақсымен сөйлессең зердең ашылады» деп айтуымның себебі осы. Ғайыс аға соғыс ардагері. Ол бірнеше орден, медальдің иегері. Республика деңгейіндегі дербес зейнеткер еді. Өмірін журналистикаға арнаған Ғайыс аға жайлы мереке қарсаңында жылы лебізімізді білдіргіміз келді. Ағаның ізгілікті істері ұмытылмайды.
Гүлжан ТҰРСЫН