Менің атам әлемдегі ең мейірімді жан. Ол ешкімге ұрыспайды. Әрдайым күліп жүреді. Оның қолынан бәрі келеді. Әпкелеріме, маған да көмектеседі. Ақылын айтып, күнде бізге батасын береді. Атамның есімі – Сарымсақ. Алысқа қонаққа кетсе сағынамын. Мен ол кісіні қатты жақсы көремін.
Көктем, жаз айларында мен ұйқыдан тұрғанда атам бақшада жұмыс істеп жүреді. Күнде бізге өзі өсірген таңқурай, құлпынайды жинап қояды. «Мықты болу үшін дәрумен жеу керек», – дейді. Қолымыз босағанда атамызға көмектесеміз. Бақшаның арамшөптерін жұламыз. Атамыз риза болып, бізді мақтап, дүкенге алып барады. Қалаған тәттілерімізді алып береді.
Бұрын балабақшаға атам арқалап жеткізетін. Кейін қолымнан жетектеп мектепке апарды. Атамыз бізге күнде қызықты ертегі айтады. Атамның арқасында мен көп ертегі білемін.
Билегенді жақсы көремін. Үйірмеге қатысамын. Аптасына 3 күн атам екеуміз үйірмеге барамыз. Жарысқа қатысып, жеңімпаз да атандым. Ал атам маған: «Сен тәрбиелі, жақсы адам болып өссең болды. Нағыз жеңіс деген осы», – деп айтады. Енді мен ең ақылды, ең әдемі, ең тәртіпті қыз болып өсуім керек.
Аяжан САРЫМСАҚ,
№29 орта мектеп-лицейінің
1-сынып оқушысы
