« Қиярдың бөшкесіндей… »
Талай жыл қызметтес болған белгілі ақындар Жұматай Жақыпбаев пен Тоқтасын Сүгірбеков бір — бірін өлеңмен қағытуға бейім еді. Бірде Тоқтасын: « Жұматай, босқа отырғанша бір — бірімізге өлең шығарайық? » депті. Тосын шумақтарды төгілтуге әбден төселіп алған Жұматай:
– Жасыңыз үлкен, алдымен сіз бастаңыз? – деп, кішілік танытыпты.
Сонда ақын ағасы:
« Жұматай деген пәңгі бас,
Қаламақыңда мандымас.
Өлең — очерк жазам деп,
Болып алдың қаңғыбас!…» деп, інісінің іс сапарлардан мақала, сұхбаттың орнына өлеңмен оралатындығын бетіне басады. Жымия күлген Жүкең өз кезегінде:
« Қатын көрсе құнжыңдап қуанатын,
Қиярдың бөшкесіндей жуан ақын.
Жыласа жүн — жүн ішіп жұбанатын,
Кіндігін қытай кескен Суан ақын…» — деп, ақын ағасының арқасынан қаққан екен.
Тұрлыхан КӘРІМ
