Бар тіршілік оянады той қамдап
Түсті ме екен таудан төмен сырғанап,
Көктем-қызға әлем біткен тұр қарап.
Жел сұқтанды сұлулыққа қайран қап,
Жер бусанды лезде ширап, жайраңдап,
Ақ бұлақтар жол тапқаны жылғалап.
Жүгірді су сай-саламен сайрандап,
Бар тіршілік оянады той қамдап.
Той бастауы таудан түскен Көктем-қыз,
Табиғатпен тамырласып кеткенбіз,
Наурызда біз желпінеміз мейрамдап.
Мейірімін аямаған баладан,
Қымбат кім бар бұл жалғанда анадан.
Керек кезде кім жаныңнан табылған,
Қамқор кім бар жанашырың-жарыңнан,
Ізгілік нұр анамыздан тараған.
Мәңгі бақи ашық болсын аспаның,
Қимас құрбы, әпке-қарындастарым.
Гүл перзентім, қызым менің-жан балам,
Тыңда бүгін тілегімді арнаған,
Шуақты ойға толсын ғұмыр-дастаның.
Жауқазындай жаулап алып жанарды,
Тал бесік пен тербетесің ғаламды.
Ер азамат тапсыратын тағдырын,
Ақылды әрі сұлусыңдар барлығың,
Қарашы, әне, табиғат та жаңарды,
Қарашы, әне, табиғат та таранды…
Жайнасын көрікті күн!
Қыс кетіп апыл — ғұпыл,
Күн күліп нұр сыйлады.
Қар сіңіп ашылды қыр,
Бәйшешек қылтиғаны.
Жылға боп жетті көктем,
Биіктен төмен құлап.
Самал леп өпті беттен,
Думанға бөленді бақ.
Көктемді жанар талып,
Алты ай қыс дала күткен.
Кеткендей ажарланып,
Наурызда ана біткен.
Маңайдан арылды ызғар,
Сезіндім жылуды анық.
Наурызда ару қыздар,
Жайнайды сұлуланып.
Қыздарды гүл ме дедім,
Көз тартып жасанатын.
Білгенге бұл дегенің,
Көктемнің шапағаты.
Жыл сайын кемелденіп,
Жаңғырып, жаңарамыз.
Мейіріммен мерейленіп,
Бусанды Жер – Анамыз.
Ертеңге құт тілерсің,
Ертеңге сеніп тұрмын.
Мереке құтты болсын,
Жайнасын көрікті күн!
ШУАҚ ПЕН ШЫРАҚ
Қайран жастық…
Қызыққа құмар жаны,
Баста мәңгі,амал не, тұра алмады.
Шіркін, уақыт, оздың-ау шаң қаптырып,
Түлкі-арман жеткізбей бұлаңдады.
Жүруші ем ғой өртеніп, жана жаздап,
Жастығымнан бір белгі қала ма аздап?
Айран жақты егделік иегіме,
Құс жолындай самайым ағараңдап.
Босағасы ырыс-құт, төрі сенім,
Өз ортамның бөрісі, серісі едім.
Қимастықтың жасы боп төгіле ме,
Мұз боп қатқан көкейде ерісе мұң.
Жылдар өтті ел мен жер қамын жырлай,
Туады өлең түнім мен таңымды ұрлай.
Шуақ төктім нұр құйып жазғаныма,
Шырақ жақтым бағыттан жаңылдырмай.
Шабыт көктен төгілсін, сарқылмасын,
Жүрек жылып, тамырда қан туласын.
Жұлдыз біткен жымыңдап жырымды оқып,
Сарынымды ұнатып ай тыңдасын.
