Оқи отырыңыз
Қазақ – өз ұрпағын ержүрек әрі батыл етіп тәрбиелеген. Сонау жаугершілік заманда қолынан найзасы түспеген батыл елдің бүгінгі сарбаздары Отан алдындағы борышын қалай өтеуде? Қазіргі Қазақстанның әскери тәртібі босаңсып кеткен жоқ па? Бейбіт елдің ұрпағы Отан алдындағы борышын өтеуден неге қашады? Кінәні тек жастардан іздеу қаншалықты дұрыс және ол жастарды патриотизмге, отансүйгіштікке дұрыс тәрбиелеп жатырмыз ба? Міне, осы сауалдарға "Жетісу" газеті аз-кем тоқталып көрді.
Бүгінде әскер қатарына жыл сайын 1,5 мыңға жуық ер-азамат шақырту қағазын алады. Жігіттердің қарасы көп болғанымен әскер қатарына алынушылардың саны аз.
Біріншіден, бүгінгі жастардың әскерге баруға деген құлшынысы өте төмен. Бірі денсаулығын сылтау етсе, енді бірі отбасылық жағдайын алға тартады.
Екіншіден, ғаламторда сарбаздарды ұрып-соғу, намысына тиіп келемеждеу, өз қатарластары алдында қорлау, нәтижесінде өзіне қол жұмсау бейнежазбалары қылаң беріп қалатыны тағы бар.
Осындай жазбаны көрген жеткіншек әскерге барудан қаймығады. Сонымен қатар, әскер қатарына шақырылған жастардың тең жарымынан көбі денсаулығына байланысты жарамсыз болады екен.
Бұған не себеп? Яғни, жастардың спортқа жүйелі көңіл бөлмейтіні, күнделікті тұтынатын фастфуд өнімдері денсаулығына зиян келтіретіні рас. Мұнымен қоса, интернетке деген тәуелділіктің артуы. Осыдан барып, физикалық және психологиялық әлсіздік пайда бола бастайды. Көпшіліктің ойында әскери жолда қызмет істемесем, барып қайтем деген пікір қалыптасуда.
Осындай себептер әскерге бармаудың негізгі факторы болуда. Тағы да бір мәселе – мекенжайларын ауыстырып, шақырту қағазын алмаудың амалын жасау. Осыншалықты әрекетке баратындай әскери тәртіп тым қатал ма деп те қаласың. Саналарын қорқыныш пен үрей билеп, патриоттық рухтың жойылып бара жатқандығы қынжылтады, әрине.
Еркін қоғамда өскен жасөспірімге қатал тәртіпке үйрену қиын. Сол үшін жастардың әскери өмірге деген құштарлығын арттыру қажет. Әскер ол – үлкен мектеп. Ол жақта Отан алдындағы борышыңды сезінуге, жауынгерлік міндетіңді абыроймен атқаруға тәрбиелейді. Ел басына күн туғанда қолына қару алып, жауға қарсы шабатын рух қажет.
Қазіргі басты міндет – қазақстандық патриотизмді қалыптастыру, жастарды әскери-патриоттық негізде тәрбиелеу. Еліміздің болашағына айналар келешек сарбаздардың дайындығына аса мұқиятпен қарау.
Әрине, көпке топырақ шашпаймыз, өз еркімен әскерге сұранатындар бар, бірақ, өте аз. Батысқа еліктеудің салдары ма немесе қазіргі жасөспірімдердің психологиялық әлсіздігі ме, әйтеуір, бойында бір қорқыныштың бары шындық . Одан сейілу үшін отбасында әкенің тәрбиесі мен алдынғы буын ағаның ақыл-кеңесі керек. Ер-азаматқа ең бастысы әке тәрбиесі. «Әке көрген оқ жонар» деп қазақ бекер айтпаған. Олай болса, ұл баланың жігерлі, намысты болып өсуіне ең әуелі отбасы жауапты. Әскер – Отан алдындағы борыш болғанымен жігіттің өмір мектебі.
Арай ОРАЗҒАЛИ,
Жетісу университетінің 4-курс студенті
Алматы облысы
Сурет - ғаламтордан
